vijf uur 's ochtends. probeerde drie uur lang te slapen maar ik kwam er niet in. wel voel ik me doodvermoeid, alsof mijn hoofd een burnout heeft en ik vastgelopen ben. buiten houden vogels al lange gesprekken. geen idee waarover, ik spreek geen merels. draai ik mijn hoofd naar links, dan zie ik een sliert kerstlichtjes. vier doen het niet meer, maar ik weet niet hoe ik ze moet vervangen. rechts zie ik de beer die ik ooit met kerst in een ziekenhuis kreeg, en een fles water. 

ohja, ik heb keelpijn. daarom. ik zing niet met vogels mee, ik kan niet vragen hoe ik lampjes moet inschroeven en ik praat niet meer met mijn beer. vastgelopen.

welterusten.