ik zit in oostenrijk in een kamer die niet van mij is. voor het raam hangt een slinger kerstlichtjes, achter het raam worden de straten en daken gewit met sneeuw. grijze wolken zijn tot straatniveau gezakt en de berg tegenover ons lijkt te zijn verdwenen.

aan tafel worden kersthapjes geprepareerd en een maaltijd in de oven gestoken en stiekem, heel stiekem, wou ik dat ze hier kon zijn. soms niet. nu wel.