kom eens bij me, kruip onder m'n arm.
huil, slik en lach.
haal maar diep adem en zucht diep uit.
dan lopen we samen een rondje om de aarde, vergeten wereldse grenzen en volgen we rivieren terug naar van waar we kwamen; uit de diepte, en niet van de berg.

ik ben de sneeuw, jij de storm
ik het behang, jij de muur
ik ben er, en het voelt alsof ik je blokkeer.
als ik weg ben, dans je vrij.
maar als jij weg bent, vlieg ik rond
zonder anker of een koord
zonder richting of een kompas
niet totaal verloren,
maar genoeg om weg te zijn

kom maar terug
lachen, en vooral leven
ik ben vlak achter je,
de lente afwachtend.

paper world

allemaal gevangen in een papieren huis,
papieren stad, papieren wereld.
papieren kantoren langs papieren wegen,
papieren feestjes, papieren hart.

karton of 180 grams?
crêpe papier of papier maché?
fotopapier of gerecycled?
gevouwen of gesneden?
betekend of beschreven?

een klein kamertje met een lavendel muur en een geblokte ruit.
een rood hoeslaken en een zwartwit dekbed.

ik deed m’n ogen dicht en ik sliep, niet meteen, maar zo.
het was donker, stil en ik miste je meteen.

ik ontwaakte en ik zag zo twee ogen.

je lag naast me, op een ander matras maar in hetzelfde bed.
klaarwakker was je, ik zag je kijken vanaf mijn plek.

ik draaide mijn hoofd en wierp een blik op het geblokte straatlicht.
een zucht viel en je haalde een hand door mijn haar.

ik sloot mijn ogen en we lachten, stilletjes, de nacht intact.
je was een dagdroom, maar nu ben je het sterrenbeeld.