zaterdag 31 oktober 2015

het klikt maar het is raar. en dan klikt het niet en het is raar. ik zie haar graag zo graag, maar wat betekent dat voor mij? en voor haar? is het nee of ja? iets wat geen van ons kan bepalen zeker. ze straalt als ik haar zie en ik glunder als zij mij ziet. het is een klik of meer of minder.

soms voel ik wat ze wil zeggen. kan ze voelen wat ik denk? ik ken haar zo goed en zij kent mij. ik begrijp haar als geen ander. haar hoofd, niet haar dagelijkse rituelen en dat is iets speciaals. speciaals. wat is het? ik weet het niet, benoem het maar.

ze is heel stil, en dan praat ze weer veel. ze rolt haar ogen precies zo en ze lacht zo. daarom hou ik ook zo van haar. ik volg haar en strooi glitters rond in ons gesprek. precies haar herseninhoud. ze glittert van binnen en buiten en werpt dat over op het restaurant waar we in zitten. het straalt. een aura. en verdomd.

"ik wou dat het wel echt zo was, though" doet me meer dan het zou moeten. het doet iets in me en ik weet niet wat. wat? ja, wat precies? kwestie van een ongelukkige timing is wat ik weet. is het meer? is het minder? wie weet? fuck knows. ik wil me er niet aan ophangen, maar ik doe het en ik weet niet waarom. denk er niet aan en doe wat je voelt. maar ik weet niet wat ik voel.

zaterdag 3 oktober 2015

een roering.

een naam.

een gesprek.

een foto.

een frons.

een zucht.

chemie.

een hoop.