en de band speelt door

heel de nacht
voor altijd
in het licht
oh, justine
je hebt gezegd
alleen dit licht
dit licht is echt

en de band speelt door

wat zijn die tijden

toen was je van mij

en plotseling niet meer

weggeslipt, vervaagd, uitgeveegd

ik voelde je niet meer

ooit lag je achter me

neus in mijn nek, arm om mijn middel

een kasteel op een matras

dat dacht ik

nu zes maanden later

nooit meer naast me, bij me of achter me

alleen nog in mijn hoofd en je spookt

een achterblijfsel

een echo echo echo

je komt niet terug.

dat ik het niet was
dat ik niet diegene was
dat ik in het duister staarde
en dat altijd zal doen
dat het niet beter wordt dan dit
dat ik maar blijf zwemmen
dat ik je niet zag, niemand zag
zo bang was ik

dat alleen ik je zo zag
hoe je was, en je veranderde
in de tijd veranderde je
en je nam je met je mee
en ik verloor je uit het oog

nu snap ik je niet meer
iets'en zijn gepasseerd
aardverschuivingen, wervelwinden
bewegingen
je bleef zo niet over