ik wil drinken tot ik kots van verliefdheid
kapot gaan tot ik niet meer voel war ik wil voelen
slapen tot ik niet meer wakker kan worden

ik heb mezelf zielig, alleen, dom, naïef, onuitstaanbaar, wanhopig;
een zelfsaboteur gevonden.
maar was dit het nou?
is dit alles?
want dan wil ik niet meer, niet meer zo.

dagenlang denk ik nu steeds aan je. het is bijna een jaar geleden en ik mis je zo verschrikkelijk in mijn leven. ik durf het niet eens hardop te zeggen. zonder is beter, maar zonder lijkt alles onlogisch. onzinnig. krankzinnig. veel te graag en veel te vaak haal ik me van alles in mijn hoofd en laat ik het daar ronddrijven. keer op keer, totdat ik mezelf weet te overtuigen dat zonder echt beter is. loslaten is makkelijk, maar uit het oog verliezen lukt me nog niet.