overal zie ik je, tegelijk en één voor één.
dan knipper ik even en ben je weer weg en raak ik even verdrietig.
je was hier in dit bed. vier uur lang, tweehonderdveertig minuten, ongeveer.
plotselig was je dan weg, en ik zocht naar een briefje, maar geen afscheidsnotitie. niet zoals ik.
nu zie ik je nergens meer, alleen nog maar verbeeldingen. ik wacht en ik huil, maar je komt niet meer terug.
niet op die manier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten