soms wil ik niet meer. ik voel je nog overal, niet alleen op m'n huid. maar je komt niet terug, niet zo. en ik mis je zo. en dan denk ik over alles wat had kunnen gebeuren. wat we hadden kunnen worden. en dat zal nooit gebeuren.

het was niet de schok of de pijn of zelfs de teleurstellig. maar het worden afgespleten van de fantasie en het zweven zonder touw naar het vaste land. ik weet niet waar ik val zonder een houvast. dat angstige gevoel is het scherpst van allemaal.